ANTİDOKS FRAGMANLAR 3 / Bora Ercan

Bora Ercan

ANTİDOKS FRAGMANLAR 3

3.1. Elalem elem. Kimine zafiyet kimine afiyet. Hiçbirinize af yok: Hileli izafiyet. Bu nasıl ziyafet: kâfi değil, bundandır hepimiz kâfir. Hay ne yapsın hayat böyle: Hipotenüste gidip gelen tenis topu, hipodromda ganyan: hipopotam.

Geleceği en iyi körler görür. Gideniyse bilen ölülerdir. Yezd’in eski ateşleri hâlâ daha yakar. Düşümün Zerdüştü nasıl buyurur: kararsız bir rüzgârın ince teniydim peki ama sizin talamusunuz ne kadar uslu.

Kuşlara ad verme töreninde adımı unuttum: yarın başlayabilir artık, zaman özgür istediği yere gidebilir. Akıllı haritaya gayya kuyusu yazdım, bilemedi, cehennemde yön bulamadı yüce uydu. Eh bu da belki biraz sehven ama asıl ehven.

Ateisttim eskiden, ama artık inanıyorum Tanrılara, öldürmek için onları var etmem gerekti. Acıyı çeken aslında gnostikler mi agnostikler miydi? Çünkü yanlış hayat olmaz, acıların yarıştığı hayat zaten yanlıştır.

 

3.2. Ab-ı hayatla gusül: usulsuz! Cesedim temizdir, çok yandım saydırma bana şimdi tarihi. Sivas’tan sonra ne yazılacaktı ki başka. Küllerimle arındım. Yıkama beni cenabet gassal. Ecnebisiyim bu cenubun, absız cenabıyım. Ceninlerim cennette hapis. Kaçak cin: exorcist.

Yırtılan zaman dikiş tutmaz bir daha. Yırtarken bilemedim! Dirseklerim bereli, kaç ruhu yaraladım kaçarken kendimden. Dizlerim kabuk bağlamadı hiç. Kırk yamalı bohça şu cerrahların elinden çıkma bedenim.

Varlık yüktür. Yokluk daha ağır. Tanım can çekişir. Tan kızıllığında nice Nietzscheler yetişir. Anlam zuhursuz zehir. Huzursuz çizgi. Kapanamayan açı. Belleğini kaybeden mekân, kevn-ü lamekân: demans şehir. Tahrip dil, bilemedim ne iş: tahriş! 

Şifre paranoyanın leş kardeşi. İsa’nın annesinin kızlık soyadı: yaşamıyor annem artık sorup durma telefonda, bir daha sorarsan Iron Maiden! Kara libasımın sökükleri rüyamdan kaldı. Sözlükte yazmaz: ah-ı hayat bu. Mazlumun değil, aheste çıkmaz!

 

3.3. 

Böyleyse hayat

Ellerim antitez, bacaklarım protez

Bu nasıl psikalanaliz! sentezsiz: Pink Freud

Eğitime ihtiyacımız yok.

İd’imiz neyimize yemez

Büküle kırıla dudak başka dil başka söyler

Değil mi ki aşk asimetrik

Eksensiz dünyada iki ayakla denge ne mümkün

Burnunu arayan pinokyolarız hepimiz

Doğrumuzun ibresi hep değişken

Doğumuz silindi, doğamıyoruz

Liliput’un putları kadar gerçek yalanlarımız

Premature doğuyor tanrılar artık

Ne kurban ne adak

Afrodit’e yıkık sunak

Usunu yitirmiş Zeus sen bi sus

Böyleyse hayat, kalem paralize

Limbonun limitinde sistemsiz limbik

We are the champions

Yaşasın paralimpik

 

 

 

•